حقوق بین الملل دریانوردی
حقوق بین الملل دریانوردی شاخه ای حقوقی است که قواعد حقوقی مربوط به حمل و نقل دریایی بین المللی را تعیین می کند و برای تعیین حقوق و تعهدات مالکان کشتی، اپراتورها، صاحبان محموله و سایر طرف های مربوطه، به منابعی مانند قراردادهای بین المللی، قوانین محلی و آداب و رسوم متکی است. در حقوق ترکیه، قوانین بین المللی دریانوردی بر اساس قانون تجارت دریایی و همچنین قانون تجارت ترکیه تنظیم می شوند. علاوه بر این، ترکیه یکی از طرف‌های بسیاری از قراردادها و موافقت‌نامه‌های تجارت دریایی بین‌المللی است. بنابراین این توافق‌نامه‌ها و قراردادها تحت قوانین ترکیه قابل اجرا و پیگیری هستند.
حقوق بین الملل دریانوردی در حقوق ترکیه بسیار حائز اهمیت است زیرا ترکیه به علت موقعیت استراتژیک خود, جایگاه مهمی در حمل و نقل دریایی و فعالیت های بندری دارد. ترکیه محل تلاقی بسیاری از مسیرهای تجاری بین‌المللی است که آن را به یک مرکز انتقال مهم برای تجارت دریایی تبدیل میکند. بنابراین، ترکیه قوانین بین المللی و موافقت نامه های مربوط به تجارت دریایی را به طور مؤثر اجرا میکند و این موارد را در سیستم حقوقی خود تنظیم می کند.
حقوق بین الملل دریانوردی بسیاری از موضوعات مرتبط با تجارت دریایی را پوشش می دهد. این موارد عبارتند از: ثبت کشتی ها، مقررات قانونی بارگیری و تخلیه، قراردادهای بار و حمل و نقل، بهره برداری و مالکیت کشتی، بنادر و اسکله، سوانح و آلودگی دریایی و مقررات مربوط به حل اختلاف.
اگر به قراردادها در حقوق دریایی نگاه کنید، اولین چیزی که به ذهن میرسد قرارداد حمل و نقل و باربری است. باربری اصطلاحی است که به تمام محموله های حمل شده از طریق دریا اطلاق می شود. قرارداد حمل و نقل قراردادی است که بین مالک کشتی یا حمل کننده و صاحب محموله برای حمل و نقل کالا امضا می شود. این قرارداد هزینه و شرایط حمل و نقل برای حمل بار را تعیین می کند. قرارداد حمل و نقل همچنین مسئولیت های بین حامل و صاحب محموله را تعیین می کند. این قرارداد شامل مسئولیت‌های متصدی حمل‌ونقل در قبال ایمنی کشتی و خدمه، بارگیری و حمل و نقل مناسب محموله است. علاوه بر این مالک بار موظف است مدارک لازم را برای تحویل به موقع محموله و پرداخت هزینه کرایه را همراه داشته باشد. قرارداد حمل و نقل و باربری در پروسه ی حمل و نقل کالا ضروری است و سندی است که حقوق و تعهدات طرفین را تعیین می کند. بنابراین جزئیات قرارداد باید به دقت بررسی شود و شرایط مورد توافق طرفین به صورت مکتوب درج شود.
بارنامه نیز یکی از ارکان مهم در حقوق بین الملل دریانوردی است. بارنامه سندی است که توسط متصدی حمل‌ونقل برای فرستنده کالا صادر میشود و تأیید میکند که کالاهای مشخص شده در کشتی به عنوان محموله برای حمل و نقل به مکانی مشخص برای به گیرنده کالا که معمولاً مشخص است، تحویل داده شده است . بارنامه سه هدف را دنبال می کند: رسید برای کالا، سند مالکیت کالا و مدرکی از شرایط و ضوابط قرارداد حمل. متصدی حمل و نقل مسئولیت کالا را تا زمان تحویل به گیرنده بر عهده دارد و بارنامه سند مهمی برای گیرنده است تا ثابت کند حق تصرف در کالا را دارد. بارنامه یک سند حقوقی مهم در تجارت بین المللی است و می تواند به عنوان وثیقه برای اهداف مالی مورد استفاده قرار گیرد.
نوع دیگر قرارداد، قرارداد چارتر است. قرارداد چارتر قراردادی است بین مالک کشتی و اجاره کننده برای اجاره یک کشتی برای یک یا چند سفر. در قرارداد چارتر ، مالک کشتی یک کشتی را به شخصی که مسئول یافتن محموله و حمل و نقل آن است, اجاره می‌دهد. اجاره کننده مسئول پرداخت مبلغ مشخصی به مالک کشتی است که به عنوان کرایه برای استفاده از کشتی شناخته می شود. در قرارداد چارتر مسیر مورد توافق، مدت زمان قرارداد و سایر شرایط و ضوابط تعیین میشود. این نوع قرارداد معمولاً در صنعت کشتیرانی برای حمل و نقل محموله هایی نظیر نفت، غلات یا مواد معدنی استفاده می شود.
یکی دیگر از قراردهای مهم در حقوق بین الملل دریانوردی ، قرارداد ویج چارتر است. از این نوع قرارداد در حمل و نقل دریایی استفاده میشود. طبق این قرارداد، مالک یا متصدی کشتی، کشتی را برای مدت معینی اجاره می دهد و اجاره کننده برای مدت معینی از کشتی استفاده می کند. اجاره کننده مسئول تامین کلیه هزینه های مربوط به کشتی بوده و مسئولیت بهره برداری و نگهداری کشتی را بر عهده دارد. طبق قرارداد ویج چارتر ، کشتی برای یک یا چند سفر برای حمل و نقل محموله به حمل کننده اختصاص داده می شود. باربری بر اساس تعداد و مدت این سفرها محاسبه می شود. بار بر اساس نوع و مقدار محموله حمل شده توسط کشتی و مسافت طی شده تعیین می شود. فرستنده هیچ اختیاری بر برنامه ریزی و مدیریت سفرهای کشتی ندارد. این مسئولیت کاملاً بر عهده مالک یا اپراتور کشتی است. مالک یا اپراتور کشتی مسئولیت مدیریت تمام جزئیات مانند ایمنی کشتی، مسیر و زمان سفر بین بنادر را بر عهده دارد. قرارداد ویج چارتر بین مالک کشتی یا اپراتور و اجاره کننده منعقد می شود و حقوق و مسئولیت های قانونی بین طرفین را تنظیم می کند. این توافقنامه حمایت قانونی را برای هر دو طرف فراهم می کند و یک رویه رایج در تجارت دریایی است. قرارداد ویج چارتر توسط طرف هایی که نیاز به اجاره کشتی برای یک سفر یا دوره خاص دارند ترجیح داده می شود.
قرارداد تایم چارتر اخیراً به عنوان یک نوع قرارداد برای حمل و نقل دریایی استفاده میشود. طبق این قرارداد، مالک یا اپراتور کشتی، کشتی را برای مدت معینی اجاره میکند و مستاجر برای مدت معینی از کشتی استفاده میکند. اما محاسبه کرایه حمل در این قرارداد بر اساس زمان است. یعنی یک قیمت از پیش تعیین شده برای کشتی در نظر گرفته می شود تا در مدت زمان مشخصی اجاره داده شود و مورد استفاده قرار گیرد. طبق قرارداد تایم چارتر متصدی حمل و نقل، حمل بار را به شخصی که کشتی حامل را برای مدت معینی اجاره کرده است، واگذار می کند. این دوره ممکن است با یک بازه تاریخی یا یک دوره خاص مشخص شده در قرارداد مطابقت داشته باشد. متصدی حمل و نقل موظف است کشتی را در این مدت قابل دریانوردی و کشتیرانی نگه دارد. اما امور مربوط به محموله بر عهده متصدی حمل و نقل نیست. به عبارت دیگر، متصدی حمل و نقل تنها موظف است کشتی را در شرایط مناسب نگهداری کند. مسئولیت مناسب بودن محموله بر عهده صاحب بار می باشد.
قرارداد تایم چارتر معمولا در شرایطی که متصدی حمل و نقل بخواهد یک کشتی را برای یک دوره زمانی خاص اجاره کند, استفاده میشود. این قرارداد به متصدی حمل و نقل این امکان را می دهد که کشتی را برای مدت معینی کنترل کند و حق ویژه ای برای استفاده از کشتی به دست آورد. در عین حال، متصدی حمل‌ونقل برای مدت معینی نیز درآمد ثابتی کسب میکند و می‌تواند در مدتی که از کشتی استفاده نمی‌کند برای اهداف دیگر استفاده کند. قرارداد بین مالک یا اپراتور کشتی و مستاجر منعقد می شود و حقوق و مسئولیت های قانونی بین طرفین را تنظیم می کند. این قرارداد حمایت قانونی را برای هر دو طرف فراهم می کند و یک رویه رایج در تجارت دریایی است.
Social Media
